Baba

Portakal soyuyorum
mis gibi yayılıyor kokusu haneme
Soyunuyorum şimdiki zamandan hemen şimdi
Yıkanıyor sanki içim her portakal soymamda
Gülüşün geliyor aklıma ve yılbaşı geceleri
Sıcak ellerin birde, karışık kuruyemiş yediğimde
Meyhane dönüşü baygın gözlerin
ve boğuşmalarımız saatlerce

Yılbaşıları daha bir canlanıyor hatıran nedense
Yokluğunla başlayıp, yokluğunla kapatıyorum seneyi

Bırakıp gittiğin o çocuk
hâlâ seni bekliyor olmasın
Hep, on üç yaşında,
Portakallar sen kokuyor olmasın

Yıkanıyor içim gülüşünle

Ulaş YÜKSEL

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.