utanıyorum erkek olmaktan
Narin ve zarif olsaydı keşke ellerim bir kadın eli gibi
Bir soğukluk olsaydı keşke arasında soğuk demirle
süngüyle
_______namluyla
_______________tetikle ...
Utanıyorum bazan erkek olmaktan
Çocukların çığlıkları geliyor aklıma
anaların feryadı çınlıyor kulaklarımda
dudaklarını yiyor babalar
sessiz gözyaşları yanaklarda
iç çekişleri sevgililerin
Islanan mendiller
genç kızların çeyizi
Hep benim eserim
kahrolası erkeklik tarihim
Utanıyorum, kahroluyorum
Yüzlerce savaş,
milyarlarca cinayet.
Ulaş YÜKSEL
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder