kara çalınmış yüzüne. kalem karası

ışımış alnında çizgiler dize dize

kıvrılırak saçlarından kelam

dökülüyor omuz başlarından

ya'bu sızan ne; gül memeler arası

karnının sahrasında düştüğüm kuyu

ya'bu ten, ya'bu koku ...

kasıklarında bir bahar deviniyor kış ortası

baştan ayağa şiire kesiyorsun 

ve ben aşkla; bıkmadan, usanmadan

tekrar tekrar okuyorum seni 

dudaklarımda sırılsıklam söz

eeey güzel yüzlü Yusuf !

neden döndün sanki Züleyha'ya sırtını 

şehvet değildi ki seninkisi

söylesene; aşktan kirlenir mi hiç insanın elleri

Ulaş Yüksel