çoktan sindi kağıda
ölen çocukların, 
kırılan kalemlerin 
ve maden ocaklarının karası 
hiç olan zahmetin ve alınterinin

aylaklığımı vurma yüzüme...
artık dönemem.anla !

sadece benim değil bu dert
andacım et kokuyor necedir
ateş ve su aşkına
yer ve gök aşkına
giyinip emeğin çelikten zırhını
haklı öfkesiyle sıkarak dişini 
kendini en baştan yaratıyor

Ulaş Yüksel