bilmiyorum diyebilecek kadar bilge ve özgürdük 
ne dilimiz dolanırdı  kıvırmak için ne zihnimiz
hatta bir zihnimiz bile yoktu çok zaman 
andan ibaretken mevsim aşktan ibaretken

ölesiye açarken koynunu bahtiyar
hesapsız dalarken gözlerine izinsiz öyle hür
balıklar  atlardı tekneme, sırtında güneşler taşıyan

inciler dererdim ak gerdanına, dalıp gönlüne,
nasılda  sıcaktı suların ah ! 
ben senin yüreğinde, hiç vurgun yemedim  hiç
keşke şu boşluk kadar gerçek olsaydın Eleni

~Ulaş Yüksel~