Terliydi sokak evvelki akşam
Otomobiller geciyordu esmer alnından
Ruzgarla kolkola ıslık çalarak ustaca 
sızıyordu suyun sesi kırık pervazdan 

Kaçtı saat, kaç saat uyudum bilmiyorum 
Nasıl da sevişmiş böyle yerküreyle duraksız gök
Toprak kokuyor ellerim hayret, bak inanmazsan, 
Agustos'un ateşi de hani,  hala duruyor  bağrımda

Biliyor musun 
yormuyor artık alem denen bu harman yeri 
Bak, nasılda savruluyor kara patozun ağzından
insanların olur olmaz anlamsız yargıları 
Ve sanırım bundanda kurtuldum artık
Yerilip kınanmak hem, ne esaslı şey, 
Nasıl da parlatiyor  insanın öz cevherini 

Söylesene lütfen ;
değer mi yakıp yıkmaya,
Kendini ıspata canhıraş anlamsızca
üç günluk dünya işte ya hu
Gerçekten bu böyle

Neyse canımın içi,
Uyumak vakti geçti artık
Gün yetmez oldu hanı
Artık sevmek, 
ölesiye sevmek zamanı. 

~ 'Ulaş Yüksel