7 Ekim 2015 Çarşamba

Altın  saçlı bir kadını hatırlatır bana böyle geceler
Omuzlarının üzerinde taşıdığı güneş gibi gülüşüyle 
Ne zaman uğrasa sokağıma ıslak saçlarıyla deli yağmur
dalar haneme hiç sormadan öyle paldır küldür 

Gecemi aydınlatan bir düş şimdi fakat artık
Vazgeçmeme rağmen peşimi bırakmayan bir hülya
Hic dokunamadığım, uzanıp erişemediğim
kimi sevsem benden önce sarılıp ısındığı
ucurtmam ve düşlerimin bile hep, 
daha yakın olduğu bir kadın...
ve kadınlar

Anne... 
dizlerin nerde 
Mecalim kalmadı 
Bir mısra daha düşsem murekkebi akar 
Bırakayım şu başımı kucağına bir an lütfen
Taşıyamaz oldum  bu yüreği artık inan 


Ulaş Yüksel

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder