en zoru da;
yedekte bekletilen sevgili olmaktır
ah !... 
nasıl da kırılır insanın onurunu 
bilirsin...
fakat sesin çıkmaz yine de 
s e v g i n d e n !

amma, 
an gelirde dağıldı mı aşkın o garip büyüsü
öyle küçülür gözünde her şey
önüne geçemezsin
öyle küçülür aşka kılıç çeken 
o, donkişotlar

deli gönlüm ey ! boşver, 
ger kanatlarını rüzgarla dolsun
tebessümle yad et bir sevdanın daha adını
ince ele ak çıksın yine hatıralar teknenden
yine sevgiyle ögüt sen
ve asla vazgeçme 
İN-SAN sevmekten !

Ulaş YÜKSEL / Yel Değirmeni