yoklarım yüreğimi her gün 
ışıklar söndüğünde en çokta
na şuramda hâlâ 
kırmızı bir karanfil gibi 
taptaze durur gülüşün

ve şimdilerde ben
bir başka seviyle
okşamayı öğreniyorum
hüznümün, terli 
ve kıvırcık saçlarını

Ulaş Yüksel