Bende bilmiyordum 
bu kadar ince düşündüğümü 
Ne çok incinmişim içten içe oysa heyhat
Kendi yüzüme yabancıymışım onca yıl
En ince yanlarımı, sırlamışım, kaba bir işçilikle
Giyinip o neşe zırhını savmışım hep gam oklarını 
Acıyı bal eylemişim yani, acemi bir ustalıkla
İçimde büyüttüğüm o ağaç simdi karşı konulamaz
Yırtıp attı adeta güne perde o sahte zarı
Çatlattı taşı göğe ağdı elleri ki
Bir bir dağılıyor artık 
tüm o gölgeler

Ulaş Yüksel