Senin kutsalın 
benim ruhumda
onulmaz bir yara açıyor 
bağışlamamayı, derken;
ucu kendime kıvrılan
anarşik bir affedişi 
kazıyor zihnime,
Ilık sularımda
arınıyorum

ve ben işte 
O
kesiğin rahminden 
doğuyorum 
kırmızı bir karanfil gibi
hüznümtrak 
kokular saçarak

-bu kaçıncı ölüm 

Ellerin Eleni 
karanfile deymesin hele
sakın koklama sakın 
kırmızının belleği ki o;
kanatır kadim yarayı 

Ulaş Yüksel